Data pools

Bekende data pools zijn oa. GS1, 2BA en ICECAT. Een data pool is een centrale omgeving waarin verschillende leveranciers al hun product data kunnen verzamelen. Hierin levert leverancier A bijvoorbeeld alle informatie over een flesje cola van merk X aan en leverancier B alle informatie over een flesje cola van merk Y aan. De bedrijven die geabonneerd zijn op deze leveranciers product data kunnen dit vervolgens gebruiken in hun eigen systeem.

Een voordeel van data pools is dat ze vaak focussen op bepaalde sectoren, wat betekent dat de informatie specifiek is voor een bepaalde markt. Vooral bedrijven gefocust op voeding, doe-het-zelf, sanitair, technologie… maken gebruik van data pools. Het voordeel hiervan is dat ze automatisch – wanneer correct opgezet – op de hoogte blijven van de laatste nieuwe product aanpassingen zonder dat ze deze zelf – al dan niet manueel – moeten verwerken in hun eigen PIM of MDM oplossing. Zeker wat betreft wettelijke verplichtingen is dit vaak een “must”.

Het belangrijkste is om als bedrijf na te gaan welke data pools het meeste zullen bijdragen aan jouw eigen product assortiment en waar het gebruik van deze data pools de werklast van je data team kan verminderen.

Data Classificatie

Om het geheel van de data pools overzichtelijk te houden wordt vaak verwezen naar het gebruik van classificaties. Dit zijn duidelijke op voorhand gedefinieerde structuren waarin producten volgens bepaalde kenmerken georganiseerd worden en waar er focus wordt gelegd op het globale gebruik ervan.

Een van de bekendste classificaties die beschikbaar is voor verschillende sectoren is de GPC (Global Product Classification) die gebruikt wordt door GS1 om de data te structureren. Een classificatie zorgt ervoor dat verschillende leveranciers enkel de relevante informatie op dezelfde manier zullen aanleveren voor een bepaald product op basis van een vastgelegde uniforme structuur, de data classificatie.

In ons voorbeeld waarbij we verschillende leveranciers hebben die allemaal flesjes cola aanleveren, zijn de afnemers – de retail – ermee gebaat wanneer deze verschillende leveranciers dit via een vooraf bepaalde uniforme standaard doen. Zo zal de data classificatie bepalen welke karakteristieken een flesje cola heeft en wat deze producten onderscheidend maakt tov. andere producten. Hierdoor moeten er geen n integraties opgezet worden om dezelfde soort data van verschillende leveranciers in te kunnen lezen.

Net als bij een data pool is hier ook weer een onderscheid te maken voor verschillende sectoren, zo is er ETIM voor bouw- en installatiebedrijven, ICE CAT voor firma’s gespecialiseerd in elektronica…

Conclusie

Desondanks dat deze twee zaken veel met elkaar gemeen hebben, zijn ze toch net iets anders qua werking. Zo gaat het bij data pools vooral om de aanlevering van data door de leveranciers en bij globale classificaties voornamelijk om de standaardisatie van de data structuur. Beiden hebben ze als belangrijkste doel het vergemakkelijken van data verrijking en aanleveren van correcte data.